Dag 9
We zijn samen met de jongeren van Zoersel naar een lokaal schooltje gereden. Daar werden we ontvangen door de directeur van de school en het lokale stamhoofd. Na het ontvangen werden we verrast door een prachtig optreden van een groep kinderen vol dans en zang, waarbij het lichaam als een kunstwerk beweegt. Dan was het moment aangebroken waarop we spelletjes gingen spelen met de kinderen. We waren echter niet voorzien op de gigantische groep kinderen. De taalbarrière zorgde voor een extra uitdaging, maar door middel van uitbeelden hebben we deze overwonnen.
Na een snelle maaltijd reisden we verder naar een lokale fabriek, waar ze allerlei producten maakten vanuit een moringo boom. Dit is een wonderboom die goed is voor huidaandoeningen, diabetes, algemeen welbevinden en nog meer. We kregen een rondleiding waarbij we het verwerkingsproces konden aanschouwen en op het einde van de rondleiding kregen we ook een proevertje.
Als avond activiteiten speelden we een spel om onze band te versterken. Hierin ontdekten we dat we elkaar al best goed kenden en kwamen er ook enkele stiekeme geheimpjes naar boven. Een gezellige afsluiter van de dag.
Dag 10
We bereiden het ontbijt voor en vormden het oud brood om in wentelteefjes. Dit kenden ze nog niet, het was een spontane manier van uitwisseling.
In onze verblijfplaats bevond zich een klein museum, het musée le potterie. Hierin leerden we meer over de voodoo en religieuze gebruiken in Benin. Wist je dat tweelingen als heilig worden beschouwd? Hierna nam onze gerant ons mee naar verschillende culturele plekken. We bezochten onder andere een echte voodoo tempel en een imker die ook een obsessie had met opgezette dieren.
Deze dag hebben we afgesloten met een sfeervolle karaoke en dans avond. Hierbij leerden we traditionele dansen kennen en wij leerden hen op onze beurt het 't Smidje aan.
Dag 11Vanmorgen ontmoeten we twee medewerkers van de Belgische ambassade. Na een korte ontmoeten vertrokken we naar de markt. Hierbij werden we overspoeld door indrukken. We kwamen veel dieren in kleine kooien tegen, er kwamen veel intense geuren op ons af, de drukte, de blikken die op ons gericht waren en het geroep van Jovo, wat blanken betekent. Het was duidelijk dat we niet onopgemerkt konden rondlopen op de markt. Er waren verschillende kraampjes waar er mooie, kleurrijke stoffen werden verkocht. Ook wij lieten ons verleiden om prachtige stoffen mee terug te nemen naar België.
In de namiddag speelden we: ik telefoneer naar en kiekeboe. Na deze leuke spel namiddag, maakten we ons op voor de prachtige avond in de club en de heerlijke maaltijd in het restaurant.
In de club lieten we ons lichaam samen smelten met de Afrikaanse muziek en dansten we erop los. Hoewel we voelden dat het einde van onze tijd samen naderde maakten we er toch een prachtige avond van. Het was een mooie afsluiter van ons twee weken samenzijn.
Dag 12
Hoewel we het zagen aankomen was het moeilijk opstaan. Het afscheid moeten nemen van de jongeren viel ons zwaar. Na het vullen en sleuren van de valiezen ontstond een spontane laatste dans vol liefde. We zongen en dansten onze emoties voor elkaar eruit. Het was een gouden moment. Vlak voor vertrek schreven we als aandenken mooie boodschappen op elkaars tassen. Hierna stapten we de bus in voor nog een laatste korte rit naar de bushalte waar de wegen zouden scheiden. Een rit waarbij de handjes werden vastgehouden voor het officiële afscheid. Tijdens het afscheid was er een overvloed aan emoties van beide kanten. De traantjes van verdriet, liefde, gemis en vreugde over de afgelopen weken ontbraken niet. Het uitzwaaien viel ons zwaar en dit zorgde voor een stille en eenzame rit naar Grand Popo. Eenmaal aangekomen genoten we van de rustige zee geluiden, de kalmte en de frisse lucht om onze gedachten te verzachten en alles een plekje te proberen geven. Na deze emotionele dag hadden we allemaal wel nood aan een vroege bedtijd.
♥♥♥
De laatste dagen die we samen mochten beleven met de jongeren van Toucountouna zaten nog tjokvol nieuwe ervaringen, verwondering en emotie. We genoten met volle teugen van alle indrukken en elkaars gezelschap. In twee weken tijd groei je echt wel naar elkaar toe, wat het afscheid des te moeilijker maakt. Met een hart vol herinneringen zetten we onze weg verder. We maakten een laatste stop in Avlo Grand-Popo.
Groetjes Jitske en Tine
Reacties
Een reactie posten