Doorgaan naar hoofdcontent

Toucountouna en Merelbeke samen voor een aantrekkelijke markt


Onze partnergemeente in Toucountouna werkt keihard om de centrale marktplaats te verbeteren. Om de vijf dagen is dit de belangrijkste plek in de regio om handel te drijven. Vrouwen stappen enorme afstanden om hier te kopen en verkopen. Rijst, manioc, sorgho, yam en mais gaan van hand tot hand.

De markt van Toucountouna heeft een totale oppervlakte van 9ha. Hiervan wordt ongeveer de helft actief gebruikt. Er is dus nog groeimarge. Eind 2016 vroeg het bestuur van Toucountouna aan de gemeente Merelbeke ondersteuning om van de markt een nog aantrekkelijkere plek te maken.  Ondertussen zijn we iets meer dan 2.5 jaar bezig en kunnen we al enkele resultaten voorleggen.

De doelstelling van de samenwerking tussen de gemeente Merelbeke en Toucountouna is in de eerste plaats om de capaciteit van het gemeentebestuur om goed beleid te voeren te vergroten. Daarom werd beslist om sterk in te zetten op de financiële dienst. Er werd in samenwerking met een lokaal IT-bedrijf gebruiksvriendelijke software ontwikkeld die de financiële dienst in staat stelt om na te gaan welke marktkramer heeft betaald. Daarnaast zorgt dit syteem ook voor de registratie van alle betalingen. Eén ambtenaar is verantwoordelijk voor de ontvangsten. Dit gaat zowel over de aankoop van een stuk grond, een identiteitskaart alsook een plek op de markt. Deze manier van werken verhoogt de transparantie en zorgt ervoor dat de financieel verantwoordelijke en burgemeester op het einde van de dag een goed zicht hebben op de inkomsten.
In tweede instantie is er werk gemaakt van de marktinfrastructuur. De markt werd in kaart gebracht en samen met de verkopers werd de markt opgedeeld in zones. De verkopers zijn op deze manier gegroepeerd en makkelijk terug te vinden. Dit zorgt voor een beter overzicht maar zorgt er ook voor dat de infrastructuur beter kan aangepast worden aan de noden van de verkopers.


 
De vrouwengroep Wenikou Dema zorgt er na elke markt voor dat de markt er terug proper bij ligt.
Vuilbakken, borstels, opleidingen omtrent hygiëne en een trycicle zorgen ervoor dat ze hen werk beter en gemotiveerder als ooit kunnen uitvoeren. 

Een vertegenwoordiging van Wenikou Dema. 

In de zomer van 2018 ging architect Victor Leduire als vrijwilliger mee naar Toucountouna. Samen met de verkopers en de technische dienst werden de noden en de bestaande infrastructuur goed in kaart gebracht. Al snel werd beslist dat nieuwe gebouwen plaatsen niet de bedoeling zou zijn. We wouden met kleine ingrepen gebouwen die niet meer worden gebruikt of niet populaire waren omvormen tot heel bruikbare verkoopsplekken. 

 

Centre de formation Litweiri met Victor Leduire.
De plannen werden opgemaakt en een meerjarenplan werd opgemaakt.
De lokale ‘artisans : schrijnwerkers, lassers en metsers’ beklaagden zich dat zij in het verleden niet werden betrokken bij de uitvoering van grote werken omdat ze over te weinig materiaal beschikken en niet altijd voldoende technisch inzicht hebben. Opleiding is één van de grote uitdaging in de regio. Om de lokale artisans en de werkgelegenheid te ondersteunen werd een samenwerkingsakkoord afgesloten met een technische school uit de nabij gelegen stad Natitingou. De artisans zouden tussen één à drie weken vorming krijgen en betrokken worden bij de uitvoering van de werken op de markt. In de toekomst zullen zij dan zelfstandig de werken kunnen uitvoeren. 

Plannen Victor Leduire.
Ondertussen werd al een nieuwe toiletblok gebouwd en werden via rennovaties 16 nieuwe winkels en 4 stalletjes die niet meer werden gebruikt omgetoverd tot populaire verkoopplekken. Een win voor het gemeentebestuur die extra inkomsten krijgt en een win voor de verkopers die er bruikbare winkels bij hebben. De komende jaren wordt nog meer marktinfrastructuur aangepakt.  
     

Een grote uitdaging in Benin is de industrialisering. Toucountouna is een landbouwgemeente. Bijna 85% van de inwoners is actief in de landbouw. De verwerking van rijst, manioc, yam en andere gebeurt nog op artisanale manier. De toegevoegde waarde en kwaliteit is hierdoor eerder beperkt.

In samenwerking met het gemeentebestuur Merelbeke werd beslist om een centrum op te richten voor de verwerking van landbouwproducten. In de eerste plaats is er gekozen om maniok te verwerken tot bloem : gari of tapioca. Lokale vrouwengroepen hebben zich verenigd in een coöperatieve en engageren zich om zowel voor eigen rekening als voor het centrum maniok te verwerken. De uitdaging ligt erin om het centrum financieel rendabel te maken, de financiële meerwaarde voor de vrouwen te garanderen en de kwaliteit van het product hoog te houden.

Ondertussen werd al meer als 36 ton maniok verwerkt tot gari en tapioca.
Om te komen tot een financieel gezonde cooperatieve zal in de komende jaren ook geëxperimeenteerd worden met de verwerking van zij-producten zoals maïs, baobabpoeder, karité-noten, enz.
 Het centrum in aanbouw.
Deze initiatieven zullen niet het leven veranderen van een totale bevolking maar dienen als goed voorbeeld dat tegen een lage kost kan gekopieerd en geïntegreerd worden op andere locaties. Want ten slotte zijn het de lokale besturen en ondernemers die de motor zullen vormen voor ontwikkeling.

Reacties

Populaire posts van deze blog

9 Merelbeekse jongeren op inleefreis naar Toucountouna

De voorbereidingen zijn getroffen, de valiezen geraken stilaan vol en de zenuwen beginnen te komen.  Nog twee keer slapen. Ze zijn klaar om te vertrekken!Zondag 27 augustus vertrekken 9 Merelbeekse jongeren voor 3 weken op inleefreis naar Toucountouna. Spannend! De deelnemersters zijn 9 straffe madammen tussen de 18 en 25 jaar die allemaal betrokken zijn bij een Merelbeekse jeugdvereniging, de Merelbeekse basisschool, speelpleinwerking of het jeugdhuis.Ze worden begeleid door Fien Morren, een medewerkster van de jeugddienst. V.l.n.r. boven: B. Vrijens (schepen internatianele samenwerking), Fien Morren (begeleidster jeugddienst), Laura Stevens, Linde Verspeelt, Alien Laevens, Pauline Van der Meeren, Pascal Rousseaux (schepen jeugd). Vlnr onder: Michiel Ouvry (consulent internationale samenwerking), Gerlinde Galle, Kimberley van Syngel, Birgit Van Gampelaere & Laura Vermeire. (Afwezig: Fien Van Den Noortgate).  Wat zullen de deelnemers daar doe...

Terugblik 2024

Dag 13 We begonnen de dag rustig, met een ontspannen ontbijt van heerlijke, lokale lekkernijen die leken op oliebollen. Daarna namen we de tijd om even tot onszelf te komen en de indrukwekkende ervaringen van de afgelopen dagen te verwerken. Vervolgens hielden we een reflectiemoment en bespraken we het verloop van de reis. In de namiddag maakten we een prachtige boottocht langs de mangroves. Tijdens de tocht kregen we uitleg over de bescherming van het gebied en de inspanningen die worden geleverd om nieuwe vegetatie te planten. Daarna volgde een uitgebreide strandwandeling, waar ik de kans kreeg om dieper in gesprek te gaan met onze gids. Ik leerde veel over Grand Avlo en de bijzondere cultuur. Deze wandeling bood ons ook de gelegenheid om in stilte te reflecteren op de uitwisseling en de opgedane ervaringen. De dag werd afgesloten met een traditioneel gerecht uit Grand Avlo, een unieke visschotel die de smaken van de streek perfect samenvatte. Dag 14 We begonnen de dag op...

Benin was voor mij...

Hier zijn we dan: de luchthaven van Cotonou. Drie weken geleden zaten we hier ook, alleen in de aankomhal in plaats van de vertrekhal. Het is het ideale moment om te delen wat deze drie weken met ons hebben gedaan. Benin was voor ons tienen... Benin was voor mij : Laura Stevens Benin was voor mij een verrijking. Het was fijn om de talrijke gelijkenissen en vele verschillen tussen Benin & België te ontdekken. We ondervonden snel dat we met de jongeren veel gemeenschappelijk hebben en dat de taalbarriëre (die er zeker was), snel doorbroken kon worden. Op bepaalde vlakken kijk ik enorm op naar de jongeren: hun vriendelijkheid, hun zin voor delen, hun fysieke capaciteiten, hun zotte dansskills en voeling voor muziek. We leerden verschillende dingen bij die we met veel plezier gaan meenemen naar ons leven in België. Zo leerden we beter samenwerken, geduld uitoefenen en af en toe eens wat “chiller” in het leven staan. Ik neem ontzettend veel positieve herinnerin...