Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit 2013 tonen
De delegatieleden zijn deze morgen veilig en wel in Zaventem aangekomen. Na ietwat vertraging op de luchthaven van Cotonou dinsdagavond ( te wijten aan een betoging & staking van het grondpersoneel) en een tussenstop in Abidjan (Ivoorkust) zette de delegatie opnieuw voet op Belgische bodem, met koffers vol warme herinneringen en veel werkmateriaal om aan de slag te gaan met een mogelijke stedenband. Je verneemt er in de komende weken en maanden meer over o.a. via deze blog!

Terug in Cotonou

Zondagochtend vertrokken we om 6 uur richting Cotonou, de rit zou uiteindelijk meer dan 14 uur duren over een door de regen onberijdbare en modderige weg. We hielden even halt in Ouida, waar tussen de 17 en 19e eeuw meer dan 12 miljoen slaven werden verhandeld naar de "America's". Onbegrijpelijk dat een dergelijke massale deportatie kon gebeuren. Maandag stond een vergadering met de ANCB (Association nationale des communes en Bénin) op de agenda. We spraken er met Tristan Routier en Georgette Bada-Djenontin. Ook zij maken, net als de VVSG, een soort balans op van alle ondersteuning die de Franse gemeentes in Benin bieden. We vernamen er dat ze binnenkort van start gaan met een Centre de Formation des Autorités Locales (CFAL) en dat ook zij geconfronteerd worden met heel wat vragen rond état civil (burgerlijke stand) en fiscaliteit. We spraken af om in contact te blijven over het verdere verloop van de stedenband en een overzicht door te sturen van alle Vlaamse stedenband

EcoLodge in Koussoukouangou

8 juni Gisterenavond arriveerden we in de Eco Lodge in Koussoukouangou. Er is weinig elektriciteit, douchen gebeurt met één emmer water per persoon en er is een ecologisch toilet. Onze ecologische voetafdruk vandaag en morgen kan niet anders dan beperkt zijn. Vandaag is onze eerste vrije dag in Benin. Anne, Rhoddy, Michiel en Sofie maken van de gelegenheid gebruik om een lange wandeling te maken in de savanne onder begeleiding van een plaatselijke gids. We lopen langs kleine watervalletjes, prachtige natuur met kleurrijke bloemen en nemen een kijkje op de 'erven' van de plaatselijke bevolking: kippen, geiten en varkentjes lopen vrolijk in en rond de hutten, kinderen van nauwelijks zes jaar dragen liters water op het hoofd, de vrouwen zijn aan het werk. Deze namiddag bezoeken we nog een dorpje en weeshuis. Morgen vatten we de lange terugweg naar het zuiden aan. In Cotonou wacht nog een volledige dag evaluatie en verslagen maken.
7 juni Vandaag staan er heel wat vergaderingen op het programma. In de voormiddag overlegt de delegatie onderling, maken we een SWOT-analyse en bespreken we of een stedenband tot de mogelijkheden behoort, en op welke domeinen we eventueel kunnen samenwerken. Schepen Vrijens stuurde zijn evaluatie via e-mail door zodat we ook zijn input mee kunnen verwerken in onze synthese. Voor de middag stond ook nog een bezoek aan de Belgisch-technische coöperatie (BTC) op onze agenda, zij gaven ons een ander beeld op de overheid. Na een hele voormiddag vergaderen en evalueren, syntheses maken en alles in het Frans vertalen, verzamelden we in de namiddag voor een laatste keer in de vergaderzaal achter het gemeentehuis. Onze delegatie stond erop dat de gemeente Toucountouna zelf eerst het woord nam om hun indrukken en ervaringen te delen. De planificateur, Robert, deed dat ook, maar werd na vijf minuten onderbroken door de burgemeester die erop stond dat de delegatie eerst sprak. Een mo

Kennismaking met het middenveld

6 juni Deze morgen verzamelden we samen met heel wat vertegenwoordigers van het middenveld in het vergaderzaaltje achter het gemeentehuis van Toucountouna. Er waren meer dan 50 toehoorders van vrouwen-, gepensioneerden- en ouderverenigingen, landbouwverenigingen, christelijke verenigingen, NGO's die micro financiering aanboden, enz. Rhoddy gaf als voorzitter van de GROS een uiteenzetting over hoe het middenveld in België en meer specifiek in Merelbeke gestructureerd is en functioneert. De toehoorders luisterden aandachtig naar de duidelijke voorstelling, ook al waren sommigen het Frans niet echt meester. Een synthese van wat werd verteld, werd dan ook onmiddellijk vertaald naar het Waama (de plaatselijke taal). We waren verrast door het feit dat er al een hele structuur en heel wat organisaties op poten waren gezet. De vragen die we achteraf kregen, waren vooral geënt op het uitbouwen en ontwikkelen van de verschillende verenigingen. Tijdens de middag bezochten we

Volksvergaderingen in de deelgemeentes

5 juni Deze morgen bezochten we Kouarfa, een andere deelgemeente van Toucountouna. De weg loodste ons over hobbelige, want onderregende niet-verharde wegen en één keer moesten we zelfs ons busje uit om te verhinderen dat de wielen vast bleven zitten in het slijk en de modder. De uitgestrektheid van de gemeente en haar afgelegen deelgemeentes maken mobiliteit en transport onmiddellijk tot een belangrijke hinderpaal voor bepaalde ontwikkelingen en projecten. In Kouarfa werden we rondgeleid in het bureau van de dienst bevolking en de vrederechter. We vatten onze tocht verder naar een rijstveld dat met Europees geld werd ontwikkeld en moesten daarvoor een nog hobbeliger en onberijdbare weg nemen. Vlak voor de rijstvelden, moesten we uitstappen en te voet verder: de brug die zou worden aangelegd was niet klaar. Bij onze terugkomst in Kouarfa initieerde de burgemeester een echte volksvergadering: houten banken werden naar buiten gesjouwd en ruim 200 dorpelingen verzamelde

4 juni - Verkenning van de deelgemeentes

4 juni Toucountouna heeft 19 deelgemeentes. Deze morgen konden we met enkele van die deelgemeentes kennis maken, ze liggen vaak heel ver uit elkaar en zijn niet altijd aangesloten op het elektriciteitsnetwerk. De oppervlakte van Toucountouna bedraagt 1,5 km², wat ongeveer overeenkomt met één derde van de provincie Oost-Vlaanderen. Op deze oppervlakte leven 40.500 mensen van 4 verschillende etnieën (Waama, Peul, Ditammari en Naténi), het onderscheid wordt onder andere gemaakt door scarificatie - inkepingen in het gelaat, die aangebracht worden op heel jonge leeftijd. Onderweg naar Tampegre maakten we kennis met een coöperatie van vrouwen. De Belgische coöperatie heeft in deze deelgemeente dijken en grachten aangelegd om in irrigatie van de velden te voorzien. Na het tonen van de velden waar rijst en achteraf groenten worden geplant, toonden de groep vrouwen ons hoe ze de maniok verwerkten tot Tapioca (schillen, vermalen, koken, zeven, uitlekken), een unieke ervaring. Na ee
De delegatie liet ons telefonisch weten dat er geen internetverbinding is. Van zodra de delegatie opnieuw verbinding kan maken, posten ze een nieuw blogbericht. dienst onthaal en informatie

Hartverwarmend Toucountouna

Toucountouna, wat voor velen eerst exotisch en veraf leek, werd vandaag voor het eerst zeer reëel. Enkele honderden mensen van de verschillende organisaties en etnieën wachtten ons deze ochtend op in hun feestelijke gewaden en outfits. Onmiddellijk na de hartelijke ontvangst werden we uitgenodigd om in het kader van de dag van de boom elk onze eigen boom (mango, flomba, ...) te planten met onze lokale collega. Zo plantte onze gemeentesecretaris een mangoboom met de vrouwelijke gemeentesecretaris Mme Viviane K. Sangonhou van Toucountouna. Samen met de gemeenteraad (11 leden), 2 adjoints (schepenen bij ons) en enkele notabelen trokken we ons terug in een vergaderzaal in het gemeentehuis voor een wederzijdse voorstelling van onze beide gemeentes. We kregen onmiddellijk gevatte vragen omtrent onze afvalverwerking, de dienst bevolking, de vertegenwoordiging van vrouwen in onze gemeenteraad, enz. Na de middag werden we uitgenodigd bij de opening van de 'foire artisanale', d

Van Cotonou naar Natitingou

2 juni Het kraaien van de hanen en huilen van de honden wekten ons na onze eerste relatief korte en warme nacht in de economische hoofdstad. Het regenseizoen is goed begonnen en dit konden we duidelijk merken aan de groene omgeving onderweg naar Natitingou, de plaats van waaruit we elke dag naar Toucountouna zullen pendelen. Onderweg werden we in ons busje vergezeld door Ossine, die ons al heel wat informatie “en cours de route” doorspeelde. Veel jonge mensen op straat – Benin heeft dan ook een zeer jonge populatie met 50% die jonger is dan 15 jaar – maar een bijzonder hartelijke en vriendelijke bevolking. We zagen enkele typische Beninese fenomenen: de illegale bidons benzine (geïmporteerd vanuit Nigeria) die overal langs de kant van de weg verkocht worden, het rondslingerende afval, de grote zakken houtskool – één van de redenen van ontbossing- en de vele handeltjes in sinaasappelen, maïs, brood, enz. De contacten met de burgemeester en de secretaris van Toucountouna verlopen

Op weg naar onontgonnen gebied

1 juni We laten het gekende Merelbeke achter ons en nemen vlak na de middag een vlucht om het ons nog onbekende Toucountouna te verkennen. Na een vlucht van 6,5 uur komen we behouden toe in de luchthaven van Cotonou (1,2 miljoen inwoners), waar ons na een 2 uur durende dokters- (gele koorts) en koffercontrole een fantastisch ontvangstcomité staat op te wachten. De burgemeester (Tomas Yombo) en secretaris (Ossine Robert) van Toucountouna en vertegenwoordiger van Ile de Paix (Ludovic Joly) verwelkomen ons samen met chauffeur Lambert, die ons de rest van ons verblijf zal begeleiden. De tocht die ze voor onze ontvangst over hadden, getuigt van hun engagement en gastvrijheid. Een tocht naar het noordwesten van Benin die we morgenochtend vroeg zelf ook aanvatten en die meer dan 11 uur zou duren. De Atacora wacht op ons…