6 juni
Deze morgen verzamelden we samen met heel wat
vertegenwoordigers van het middenveld in het vergaderzaaltje achter het
gemeentehuis van Toucountouna. Er waren meer dan 50 toehoorders van vrouwen-, gepensioneerden- en ouderverenigingen, landbouwverenigingen, christelijke verenigingen, NGO's die micro financiering aanboden, enz. Rhoddy gaf als voorzitter van de GROS een uiteenzetting over hoe
het middenveld in België en meer specifiek in Merelbeke gestructureerd is en
functioneert. De toehoorders luisterden aandachtig naar de duidelijke
voorstelling, ook al waren sommigen het Frans niet echt meester. Een synthese
van wat werd verteld, werd dan ook onmiddellijk vertaald naar het Waama (de plaatselijke taal). We
waren verrast door het feit dat er al een hele structuur en heel wat
organisaties op poten waren gezet. De vragen die we achteraf kregen, waren vooral geënt op het uitbouwen en ontwikkelen van de verschillende verenigingen.
Tijdens de middag bezochten we de markt in Toucountouna, een wirwar aan kraampjes, veelal gewoon een stuk doek of zeil op de grond, met honderden mensen die hun waren trachten te verkopen. De markt is het kloppend hart van de gemeente, iedereen die iets wil verkopen of kopen komt hier naartoe om zich te bevoorraden of zijn handeltje uit te bouwen.
In de namiddag trokken we naar een weeshuis voor jongens. In het Centre d'acceuil Sainte Thérèse de l'Enfant Jésus worden 46 kinderen opgevangen die ofwel wees zijn geworden of die, omdat ze een beperking hebben, verstoten werden door hun ouders. Drie kloosterzusters staan in voor hun opvoeding en onderhoud. We schonken de jongens een voetbal, die ze meteen samen met Michiel uitprobeerden. Het weeshuis zag er, zeker naar Afrikaanse normen, relatief goed uit. De kinderen sliepen in stapelbedden in slaapzalen en werkten elke dag een druk programma af van 6 uur 's morgens tot 10 uur 's avonds met studie en taken. Dankzij de zusters krijgen ze een kans om zich te ontwikkelen, alhoewel één zuster toegaf dat de jongeren het moeilijk hebben om zich, wanneer ze het weeshuis verlaten, terug te integreren in de maatschappij, te werken, voor een familie te zorgen, enz. Ook voor deze kinderen is de Afrikaanse realiteit, zeker buiten de beschermende muren van het weeshuis, hard.
In de namiddag trokken we naar een weeshuis voor jongens. In het Centre d'acceuil Sainte Thérèse de l'Enfant Jésus worden 46 kinderen opgevangen die ofwel wees zijn geworden of die, omdat ze een beperking hebben, verstoten werden door hun ouders. Drie kloosterzusters staan in voor hun opvoeding en onderhoud. We schonken de jongens een voetbal, die ze meteen samen met Michiel uitprobeerden. Het weeshuis zag er, zeker naar Afrikaanse normen, relatief goed uit. De kinderen sliepen in stapelbedden in slaapzalen en werkten elke dag een druk programma af van 6 uur 's morgens tot 10 uur 's avonds met studie en taken. Dankzij de zusters krijgen ze een kans om zich te ontwikkelen, alhoewel één zuster toegaf dat de jongeren het moeilijk hebben om zich, wanneer ze het weeshuis verlaten, terug te integreren in de maatschappij, te werken, voor een familie te zorgen, enz. Ook voor deze kinderen is de Afrikaanse realiteit, zeker buiten de beschermende muren van het weeshuis, hard.
Reacties
Een reactie posten