Doorgaan naar hoofdcontent

Terug in Cotonou

Zondagochtend vertrokken we om 6 uur richting Cotonou, de rit zou uiteindelijk meer dan 14 uur duren over een door de regen onberijdbare en modderige weg. We hielden even halt in Ouida, waar tussen de 17 en 19e eeuw meer dan 12 miljoen slaven werden verhandeld naar de "America's". Onbegrijpelijk dat een dergelijke massale deportatie kon gebeuren.
Maandag stond een vergadering met de ANCB (Association nationale des communes en Bénin) op de agenda. We spraken er met Tristan Routier en Georgette Bada-Djenontin. Ook zij maken, net als de VVSG, een soort balans op van alle ondersteuning die de Franse gemeentes in Benin bieden. We vernamen er dat ze binnenkort van start gaan met een Centre de Formation des Autorités Locales (CFAL) en dat ook zij geconfronteerd worden met heel wat vragen rond état civil (burgerlijke stand) en fiscaliteit. We spraken af om in contact te blijven over het verdere verloop van de stedenband en een overzicht door te sturen van alle Vlaamse stedenbanden.
In de namiddag spraken we af met Harald Van Der Hoek in de kantoren van Protos, die vooral rond water en sanitatie werkt. In 2014 wil Protos in Benin werk maken van een drinkwaterprogramma. Alle gemeentes die steun willen krijgen, moeten daarvoor eerst een dossier indienen bij Protos. We vroegen ons af of Toucountouna zijn dossier al rond heeft (water is immers ook daar een groot probleem) en noteerden alvast dat dat de eerste vraag zou worden die we bij onze terugkomst zouden stellen. Harald wist ons ook mee te geven dat meer dan 92% van de bevolking nooit een latrine of toilet gebruikt, hallucinante cijfers.
Je kan vanaf nu ook de speeches die werden gegeven tijdens de evaluatiedag op vrijdag terugvinden op de blog.
Dinsdag reist de delegatie terug naar België. Dit is dus het laatste bericht op Beninese bodem. Bedankt voor het massaal volgen van deze blog tijdens onze verkenningsmissie! Je zal hier regelmatig een update vinden over het verdere verloop van de stedenband, blijf de blog dus zeker volgen!

Reacties

Populaire posts van deze blog

9 Merelbeekse jongeren op inleefreis naar Toucountouna

De voorbereidingen zijn getroffen, de valiezen geraken stilaan vol en de zenuwen beginnen te komen.  Nog twee keer slapen. Ze zijn klaar om te vertrekken!Zondag 27 augustus vertrekken 9 Merelbeekse jongeren voor 3 weken op inleefreis naar Toucountouna. Spannend! De deelnemersters zijn 9 straffe madammen tussen de 18 en 25 jaar die allemaal betrokken zijn bij een Merelbeekse jeugdvereniging, de Merelbeekse basisschool, speelpleinwerking of het jeugdhuis.Ze worden begeleid door Fien Morren, een medewerkster van de jeugddienst. V.l.n.r. boven: B. Vrijens (schepen internatianele samenwerking), Fien Morren (begeleidster jeugddienst), Laura Stevens, Linde Verspeelt, Alien Laevens, Pauline Van der Meeren, Pascal Rousseaux (schepen jeugd). Vlnr onder: Michiel Ouvry (consulent internationale samenwerking), Gerlinde Galle, Kimberley van Syngel, Birgit Van Gampelaere & Laura Vermeire. (Afwezig: Fien Van Den Noortgate).  Wat zullen de deelnemers daar doe...

Terugblik 2024

Dag 13 We begonnen de dag rustig, met een ontspannen ontbijt van heerlijke, lokale lekkernijen die leken op oliebollen. Daarna namen we de tijd om even tot onszelf te komen en de indrukwekkende ervaringen van de afgelopen dagen te verwerken. Vervolgens hielden we een reflectiemoment en bespraken we het verloop van de reis. In de namiddag maakten we een prachtige boottocht langs de mangroves. Tijdens de tocht kregen we uitleg over de bescherming van het gebied en de inspanningen die worden geleverd om nieuwe vegetatie te planten. Daarna volgde een uitgebreide strandwandeling, waar ik de kans kreeg om dieper in gesprek te gaan met onze gids. Ik leerde veel over Grand Avlo en de bijzondere cultuur. Deze wandeling bood ons ook de gelegenheid om in stilte te reflecteren op de uitwisseling en de opgedane ervaringen. De dag werd afgesloten met een traditioneel gerecht uit Grand Avlo, een unieke visschotel die de smaken van de streek perfect samenvatte. Dag 14 We begonnen de dag op...

Benin was voor mij...

Hier zijn we dan: de luchthaven van Cotonou. Drie weken geleden zaten we hier ook, alleen in de aankomhal in plaats van de vertrekhal. Het is het ideale moment om te delen wat deze drie weken met ons hebben gedaan. Benin was voor ons tienen... Benin was voor mij : Laura Stevens Benin was voor mij een verrijking. Het was fijn om de talrijke gelijkenissen en vele verschillen tussen Benin & België te ontdekken. We ondervonden snel dat we met de jongeren veel gemeenschappelijk hebben en dat de taalbarriëre (die er zeker was), snel doorbroken kon worden. Op bepaalde vlakken kijk ik enorm op naar de jongeren: hun vriendelijkheid, hun zin voor delen, hun fysieke capaciteiten, hun zotte dansskills en voeling voor muziek. We leerden verschillende dingen bij die we met veel plezier gaan meenemen naar ons leven in België. Zo leerden we beter samenwerken, geduld uitoefenen en af en toe eens wat “chiller” in het leven staan. Ik neem ontzettend veel positieve herinnerin...