Famous in Benin!

Beste ouders, vrienden en andere volgers,

Het voordeel van het hebben van goed internet: 2 blogberichten op 2 dagen tijd! Geniet ervan, want dit zal de komende weken niet altijd zo zijn :-)

 

Breakfast with a view: Ouidah!

 

Momenteel verblijven we in Bohicon. Deze ochtend om 9u30 vertrokken we met ons busje vanuit Ouidah. Daar waar de chauffeur ons vertelde dat we slechts een uurtje moesten rijden, werd dit al gauw twee uren (l’heure elasticque weet je wel). Deze extra tijd in de auto kon ons echter niet deren, in tegendeel. Iedereen hield zich bezig met wat zij op dat moment nood aan had: een beetje slaap, luisteren naar muziek, het lezen van een boek of gewoonweg al rijdend reflecteren. Een welkome rust na de rush van afgelopen dagen.

Eens aangekomen in Bohicon, reden we onmiddellijk door naar het restaurant in Abomey. Oorspronkelijk stond ons hier een casual lunch te wachten, maar niets bleek minder waar! We kregen namelijk te horen dat hier krokodillen en aapjes aanwezig waren. Meer hadden we niet nodig om ons gedurende een tijdje bezig te houden met het aapje in zijn kooi, de krokodillen en uiteraard ook het shoppen van souvenirs.  Nog een heerlijke maaltijd om te verorberen, en we waren meer dan klaar voor het programma in de namiddag!

Op dat programma stond een bezoek aan het oud koninklijk paleis in Abomey. Dit cultureel bezoek was zeker informatief, verrijkend en nuttig maar het hoogtepunt liet op zich wachten tot op het laatste. We zagen namelijk de plaatselijke TV ploeg op ons afkomen, klaar om ons wat vragen te stellen. In de omgeving leeft namelijk het idee dat het paleis niet meer bestaat omdat er een brand heerste en alles verwoeste. Uit eigen ervaring kunnen we natuurlijk zeggen dat dit niet waar is, gezien we het paleis juist bezochten. Hetgeen we moesten doen was dus simpel: in het Frans, in de camera, vertellen dat het museum nog steeds bestaat en dat dit de moeite waard is om te bezoeken. We konden het niet laten om op het einde een persoonlijke boodschap in het Nederlands na te laten. Vandaar dat we binnenkort jullie hopelijk  een uitzending zullen doorsturen waar we de groetjes doen aan iedereen in België en iedereen danken voor de financiële en emotionele steun. We’ll keep you posted!

 De lokale pers toespreken!

Ons hotel biedt de fijne optie van een zwembad, waar enkelen van ons gebruik van maakten. Romain, die ons gedurende de hele reis vergezelt, weet niet hoe hij moet zwemmen en heeft dit ook nog nooit gedaan. Je hoort ons al komen: wij wouden deze uitdaging aangaan! Nadat hij ergens een zwembroek had gevonden, besloot hij de waaghals in zichzelf naar voren te laten komen. Je zou denken dat hij heel langzaam en stap voor stap dit proces zou doormaken… maar dan kennen jullie Romain nog niet! Hij sprong plotseling als een wildebras op zijn buik in het water. Zijn hoofd boven houden dit hij niet aan mee, net zoals ademen een overbodige luxe bleek te zijn. We wisten eventjes niet wat we eerst moesten doen: een reddingsactie opzetten of keihard beginnen lachen. We kozen voor het tweede, gezien onze waaghals uiteindelijk kwam bovendrijven! Aan de zwemles van juf Linde nam hij weigerachtig niet aan deel, waardoor hij waarschijnlijk nooit de nieuwe Pieter Timmers zal worden. Een ding is zeker: hij bezorgde ons een geweldig verhaal om na te vertellen!

De sfeer zit dus nog steeds bijzonder goed! Laat ons zeggen dat sommigen van ons de Benineense wc potten al van dichtbij leerden kennen, wat voor enkele ongemakken zorgden. Maar een grap en een grol hierover, en de miserie is al bijna verleden tijd. Wat een team, wat een team!