Doorgaan naar hoofdcontent

De watervallen van Wabou





Na onze rustavond op donderdag zijn we vrijdag helemaal klaar om er opnieuw in te vliegen. Enkelen onder ons volgen een kickboksles bij Nina en anderen krijgen een heleboel vlechtjes in hun haar. Bij de ene al wat mooier dan de andere. In de namiddag staat er een muziek- en dansfestival op het programma. De Beninse jongeren zijn opnieuw goed voorbereid en hebben een heuse show in elkaar gestoken voor ons. Dansen, zingen, genieten. Moe maar voldaan kruipen we vroeg ons bedje in want morgen trekken we naar de waterval bij Wabou.
We vertrekken zaterdagochtend vroeg want het is 14 km heen en 14 km terug wandelen. We spreken af aan het gemeentehuis waar we maar door enkele Beninse jongeren begroet worden. Naar mate we door het dorp onze tocht aanvatten, sluiten zich steeds meer van de jongeren bij ons aan. We trekken met bijna de volledige groep naar Wabou. Wanneer we het wandelen wat beu zijn vragen we aan de jongeren hoever het nog is: ‘trois cent mètres’. Om dit uiteindelijk één uur lang aan te horen. Maar de moeite loont en uiteindelijk komen we aan bij een prachtige waterval.
We zijn allemaal onder de indruk want ondanks het niet ver is voor de Beninse jongeren zijn velen van hun hier nog niet geweest. Wij trekken ons zwemgerief aan en duiken al snel het water in op zoek naar verfrissing. Enkele dappere Beninse jongeren duiken ons achterna het water in, ook al kunnen ze niet zwemmen. Uit hun rugzakken halen ze ’s middags een fameuze picknick tevoorschijn en we genieten samen van het lekkere eten dat ze op voorhand gekookt hadden. Maar aan alle mooie sprookjes komt een einde en we vertrekken terug richting Toucountouna. Met de felle Afrikaanse zon in ons gezicht, goed aan’t zweten en verbranden, blijven we richting ons doel stappen. Het was afzien maar uiteindelijk geraken we thuis.
Zondag, rustdag. Sommige van ons staan toch vroeg op om de mis te gaan meevolgen, de andere slapen even wat langer uit. In de namiddag kletsen we op het gemakje wat bij om daarna naar de voetbalfinale te gaan kijken. ’ s Avonds bij Eva gaan eten om de ideale rustdag af te sluiten. We zijn klaar om aan een nieuwe week vol avontuur te beginnen!

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

9 Merelbeekse jongeren op inleefreis naar Toucountouna

De voorbereidingen zijn getroffen, de valiezen geraken stilaan vol en de zenuwen beginnen te komen.  Nog twee keer slapen. Ze zijn klaar om te vertrekken!Zondag 27 augustus vertrekken 9 Merelbeekse jongeren voor 3 weken op inleefreis naar Toucountouna. Spannend! De deelnemersters zijn 9 straffe madammen tussen de 18 en 25 jaar die allemaal betrokken zijn bij een Merelbeekse jeugdvereniging, de Merelbeekse basisschool, speelpleinwerking of het jeugdhuis.Ze worden begeleid door Fien Morren, een medewerkster van de jeugddienst. V.l.n.r. boven: B. Vrijens (schepen internatianele samenwerking), Fien Morren (begeleidster jeugddienst), Laura Stevens, Linde Verspeelt, Alien Laevens, Pauline Van der Meeren, Pascal Rousseaux (schepen jeugd). Vlnr onder: Michiel Ouvry (consulent internationale samenwerking), Gerlinde Galle, Kimberley van Syngel, Birgit Van Gampelaere & Laura Vermeire. (Afwezig: Fien Van Den Noortgate).  Wat zullen de deelnemers daar doe...
Een reactie posten
Meer lezen

Terugblik 2024

Dag 13 We begonnen de dag rustig, met een ontspannen ontbijt van heerlijke, lokale lekkernijen die leken op oliebollen. Daarna namen we de tijd om even tot onszelf te komen en de indrukwekkende ervaringen van de afgelopen dagen te verwerken. Vervolgens hielden we een reflectiemoment en bespraken we het verloop van de reis. In de namiddag maakten we een prachtige boottocht langs de mangroves. Tijdens de tocht kregen we uitleg over de bescherming van het gebied en de inspanningen die worden geleverd om nieuwe vegetatie te planten. Daarna volgde een uitgebreide strandwandeling, waar ik de kans kreeg om dieper in gesprek te gaan met onze gids. Ik leerde veel over Grand Avlo en de bijzondere cultuur. Deze wandeling bood ons ook de gelegenheid om in stilte te reflecteren op de uitwisseling en de opgedane ervaringen. De dag werd afgesloten met een traditioneel gerecht uit Grand Avlo, een unieke visschotel die de smaken van de streek perfect samenvatte. Dag 14 We begonnen de dag op...
Een reactie posten
Meer lezen

Benin was voor mij...

Hier zijn we dan: de luchthaven van Cotonou. Drie weken geleden zaten we hier ook, alleen in de aankomhal in plaats van de vertrekhal. Het is het ideale moment om te delen wat deze drie weken met ons hebben gedaan. Benin was voor ons tienen... Benin was voor mij : Laura Stevens Benin was voor mij een verrijking. Het was fijn om de talrijke gelijkenissen en vele verschillen tussen Benin & België te ontdekken. We ondervonden snel dat we met de jongeren veel gemeenschappelijk hebben en dat de taalbarriëre (die er zeker was), snel doorbroken kon worden. Op bepaalde vlakken kijk ik enorm op naar de jongeren: hun vriendelijkheid, hun zin voor delen, hun fysieke capaciteiten, hun zotte dansskills en voeling voor muziek. We leerden verschillende dingen bij die we met veel plezier gaan meenemen naar ons leven in België. Zo leerden we beter samenwerken, geduld uitoefenen en af en toe eens wat “chiller” in het leven staan. Ik neem ontzettend veel positieve herinnerin...
1 reactie
Meer lezen