Doorgaan naar hoofdcontent

De watervallen van Wabou





Na onze rustavond op donderdag zijn we vrijdag helemaal klaar om er opnieuw in te vliegen. Enkelen onder ons volgen een kickboksles bij Nina en anderen krijgen een heleboel vlechtjes in hun haar. Bij de ene al wat mooier dan de andere. In de namiddag staat er een muziek- en dansfestival op het programma. De Beninse jongeren zijn opnieuw goed voorbereid en hebben een heuse show in elkaar gestoken voor ons. Dansen, zingen, genieten. Moe maar voldaan kruipen we vroeg ons bedje in want morgen trekken we naar de waterval bij Wabou.
We vertrekken zaterdagochtend vroeg want het is 14 km heen en 14 km terug wandelen. We spreken af aan het gemeentehuis waar we maar door enkele Beninse jongeren begroet worden. Naar mate we door het dorp onze tocht aanvatten, sluiten zich steeds meer van de jongeren bij ons aan. We trekken met bijna de volledige groep naar Wabou. Wanneer we het wandelen wat beu zijn vragen we aan de jongeren hoever het nog is: ‘trois cent mètres’. Om dit uiteindelijk één uur lang aan te horen. Maar de moeite loont en uiteindelijk komen we aan bij een prachtige waterval.
We zijn allemaal onder de indruk want ondanks het niet ver is voor de Beninse jongeren zijn velen van hun hier nog niet geweest. Wij trekken ons zwemgerief aan en duiken al snel het water in op zoek naar verfrissing. Enkele dappere Beninse jongeren duiken ons achterna het water in, ook al kunnen ze niet zwemmen. Uit hun rugzakken halen ze ’s middags een fameuze picknick tevoorschijn en we genieten samen van het lekkere eten dat ze op voorhand gekookt hadden. Maar aan alle mooie sprookjes komt een einde en we vertrekken terug richting Toucountouna. Met de felle Afrikaanse zon in ons gezicht, goed aan’t zweten en verbranden, blijven we richting ons doel stappen. Het was afzien maar uiteindelijk geraken we thuis.
Zondag, rustdag. Sommige van ons staan toch vroeg op om de mis te gaan meevolgen, de andere slapen even wat langer uit. In de namiddag kletsen we op het gemakje wat bij om daarna naar de voetbalfinale te gaan kijken. ’ s Avonds bij Eva gaan eten om de ideale rustdag af te sluiten. We zijn klaar om aan een nieuwe week vol avontuur te beginnen!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Werkbezoek Merelbeke - Toucountouna juni 2022

 Op 17 juni vertrekt een driekoppige delegatie van Merelbeke op werkbezoek naar Toucountouna. De bedoeling van het werkbezoek is enerzijds het werk dat de afgelopen jaren is geleverd te evalueren en anderzijds te kijken wat de uitdagingen zijn de komende jaren in het kader van deze boeiende samenwerking.  Benieuwd hoe Wout, Michiel en Hanne het ervan af brengen de komende 10 dagen? Volg het dan hier!

Aangekomen en eerste werkdag

Dag allemaal,  Na 36 uren reizen zijn Wout, Michiel en ik zaterdag aangekomen in Natitingou. Tijdens onze 11 uur durende autorit kregen we de eerste indrukken van Benin. Wat een kleurrijk en bruisend land! Nadat we ons snel even opfristen van de toch pittige autorit, was het tijd voor het eerste avondmaal in Natitingou. Dit was ook meteen het moment dat ik mijn Benineense collega's Robert en Philippe voor het eerst ontmoette :) Zondag zijn we bij het krieken van de dag vertrokken op een wandeling van 16 km naar de watervallen van Natitingou. Magnifiek! Maar er moet natuurlijk ook gewerkt worden. In de namiddag ontmoetten we Robert om het programma grondig te doorlopen. Dit was meteen ook het uitgelezen moment om wat polshoogte te nemen van hoe de situatie na 2 jaar corona nu juist is geëvolueerd. Gisteren is het échte werk begonnen. Om 9uur werden Wout, Michiel en ik ontvangen op het gemeentehuis van Toucountouna. Veel tijd te verliezen hebben we niet, dus zijn we er meteen

Druk in de weer!

  Hier zijn we weer uit Benin!  We zijn ondertussen al dag 4 van het werkbezoek. Dankzij onze goed gevulde agenda vliegt de tijd voorbij. Dinsdagavond hadden we nog een vergadering met de jeugdraad en Tata Jazz. Met de steun van het partnerschap organiseert Tata Jazz in samenwerking met de jeugdraad muzieklessen in Toucountouna. Een mooi project dat jeugd samenbrengt en kennis laat maken met de wondere muzikale wereld. De vergadering gaf ons de opportuniteit om samen de afgelopen 3 jaar te evalueren en een plan voor de toekomstige jaren op te stellen. Na een productieve vergadering was het tijd voor het avondeten. Op het menu: rijst en kip :)    De volgende dag hadden we opnieuw een goed gevuld programma. Maar nog voor we aan de dag konden beginnen, kwam Robert samen met zijn vrouw en een naaister langs bij ons het hotel. De avond ervoor had hij al gehint naar ‘une surprise beninoise’, maar ik had geen idee wat dit zou kunnen zijn. Het wordt een op maat gemaakt kleed, spannend! N