De markt, 'bij Eva' en Tchouk drinken

Zondag 1 september, een spannende dag voor veel scholieren maar ook wel voor ons.
Na het ontbijt stappen we richting het gemeentehuis waar we de jongeren ontmoeten. De ‘bonjours’, ‘et la fatigue?’, ‘et la chaleur?’, ‘bien arrivé!’ komen onze richting uit.
Eén van de Beninese jongeren, Lucien, nam het voortouw en begeleidde ons naar de kerk. Daar kregen we wat uitleg over wie de kerk heeft opgericht, waar de grot van Maria was en hoe we ons moesten gedragen in de kerk. We zaten tussen de Beninese jongeren en ik voelde me overweldigd door de mis. Gebeden werden afgewisseld met enthousiast gezongen liedjes die we al snel mee konden zingen.

Na de mis vertrokken we naar Eva, iemand waar we al veel verhalen over gehoord hadden via onze ‘reisbegeleiders’ Sanne en Michiel. Op een overenthousiaste manier werden we verwelkomd in zijn restaurant, hij was zo blij dat we er waren. We kregen rijst met arachidesaus en kaas of kip vergezeld door een grote fles frisdrank. Toen onze buikjes gevuld waren, nam Eva ons mee om via de kleine weggetjes terug naar onze thuis te wandelen. We passeerden aan een lokale stam die een verjaardag aan het vieren was, al snel werden we opgenomen in het feestgedruis en dansten we mee, een zeer intense ervaring.

Terug toegekomen in ons huisje was het tijd voor een middagdutje om de indrukken van de voormiddag te verwerken. Enkele van ons sliepen even, anderen speelden een gezelschapsspelletje.
Om 15u kwamen de Beninese jongeren ons ophalen om een ‘tour de village’ te doen. Met 20 Beninese jongeren en 9 Merelbeekse jongeren vertrokken we op tocht om Toucountouna te ontdekken.

We gingen langs het voetbalveld en vervolgden naar de markt. Dankzij inspanningen van de gemeente Merelbeke is de markt nu mooi verdeeld in zones. Zo is er een compartiment voor lokale drank (tchouk, echt lekker!) stofjes en kleren, groenten, lokaal eten, potten en pannen. De markt opent elke 4^e dag, helaas was dit niet vandaag. De weergoden waren ons ook niet goed gezind want we waren nog niet aan de andere kant van de markt of het begon al te regenen. En als ik zeg regenen bedoel ik niet gewoon Belgisch regenen, maar Beninees regenen. Regen met bakken, tonnen, duizenden liters stroomden uit de hemel. We gingen schuilen onder 1 van de luifels van de gebouwen aan de zijkant van de markt. We babbelden honderduit met de Beninese jongeren en leerden elkaar beter kennen.

Toen het stopte met regenen vervolgden we onze dorpstoer. Volgende stop: Tchouk drinken! In een gebouwtje van 4 of 4 meter met bankjes aan de zijkant kregen we allemaal een halve kalebas gevuld met Tchouk, een gefermenteerde drank van een soort lokale bessen. Het smaakt een beetje naar cider, een beetje naar blanc de blanc en een beetje naar geen idee wat. Maar het smaakte!

We liepen verder langs de velden vol mais, granen en soya naar de middelbare en lagere school, we stopten aan het jeugdhuis en namen ook een kijkje in het lokale ziekenhuis. Overal kregen we een uitgebreide uitleg over hoe het er aan toeging, welk gebouw welk doel diende en hoe zij het leven hier ervaren in Toucountouna.  Deze tour zette de toon voor de komende week vol activiteiten, we zijn er allemaal klaar voor!